‘กัปตันนีโม’ แล่นสู่จอยักษ์

 มีผลงานภาพยนตร์เรื่องใหม่โดยมีศูนย์กลางอยู่ที่ตัวละคร ผู้โด่งดัง ผู้ต่อต้านฮีโร่จากนวนิยาย นีโมยังแสดงในภาคต่อของเวิร์นและโผล่ขึ้นมาอีกครั้งในบทละครตัวละครที่เป็นอัจฉริยะทางวิทยาศาสตร์ เป็นที่รู้จักกันเป็นอย่างดีจากการสำรวจใต้ทะเลลึกบนเรือ ซึ่งเป็นเรือดำน้ำที่สร้างขึ้นบนเกาะร้างบทภาพยนตร์สำหรับโปรเจ็กต์นี้เขียนโดย ซึ่งเป็นที่รู้จักจากผลงานทางทีวีในฐานะผู้สร้างซีรีส์และบนจอใหญ่

สำหรับภาพยนตร์

แอ็คชั่น/แฟนตาซี กัปตันนีโมเปิดตัวสู่สายตาผู้อ่านครั้งแรกในปี 1870 ปัจจุบันร้อนแรงกว่าที่เคย ด้วยสตูดิโอมากกว่าหนึ่งแห่งที่อยากนำเขากลับมาแสดงเป็นภาพยนตร์ ตัวละครนี้ยังคงได้รับความนิยมตลอดหลายปีที่ผ่านมา โดยปรากฏตัวในภาพยนตร์ในปี 2003 และภาพอื่นๆ อีกจำนวนหนึ่ง 

ดิสนีย์ซึ่งมีพื้นฐานมาจากเครื่องเล่นในสวนสนุก20,000ถูกตั้งค่าให้กำกับ แต่เลิกเพราะข้อพิพาทด้านงบประมาณ เนื้อเรื่อง ยังอยู่ระหว่างการสรุป แต่เรารู้ว่ามันจะทำให้ผู้ชมได้เห็นมุมมองใหม่เกี่ยวกับผู้นำที่เคร่งขรึมและโดดเดี่ยว ผู้อำนวยการสร้างภาพยนตร์เรื่องนี้ คู่หูที่อยู่เบื้องหลังภาพยนตร์ฮิต

ข้อดีอีกประการหนึ่งคือ แม้ว่าการผลิตวัสดุหลักสำหรับโมดูลซิลิกอนจะแยกจากการผลิตโมดูล แต่โมดูลฟิล์มบางจะผลิตในสายการผลิต นั่นหมายถึงกระบวนการผลิตแบบม้วนที่ปลายด้านหนึ่งใส่แก้วและโมดูลที่ใกล้จะเสร็จสมบูรณ์ออกมาที่ปลายอีกด้านหนึ่ง – เร็วกว่าและคล่องตัวกว่าอย่างเห็นได้ชัด

เทคโนโลยีฟิล์มบางเหล่านี้ไม่ใช่ของใหม่โดยเฉพาะ เนื่องจากเป็นเทคโนโลยีที่เกิดในช่วงปี 1970 แต่ในช่วงหลายทศวรรษที่ผ่านมา ประสิทธิภาพของเทคโนโลยีฟิล์มบางเหล่านี้ค่อยๆ เมื่อไม่นานมานี้ประสิทธิภาพของพวกเขาเริ่มเทียบเท่ากับรุ่นก่อนหน้าของซิลิกอนที่อ่อนแอกว่า เมื่อมาถึงจุดนี้แล้ว 

ผลประโยชน์ที่เป็นไปได้ของพวกเขากำลังเริ่มรับรู้ แผงถูกผลิตขึ้นในช่วงเวลาสั้นๆ โดยใช้วัสดุเริ่มต้นน้อยลง โดยมีต้นทุนการผลิตคาร์บอนต่ำลง และด้วยวิธีดังกล่าวทำให้น้ำหนักเบาลงมากและบางครั้งก็ยืดหยุ่นได้ นี่เป็นเทคโนโลยีอุตสาหกรรมที่เติบโตเต็มที่แล้ว: บริษัทต่างๆ เช่น ผู้ผลิตโมดูล 

ได้ติดตั้ง

โมดูลมูลค่ากิกะวัตต์แล้วการเปลี่ยนแปลงที่เหนือกว่าซิลิกอนไม่น่าจะหยุดเพียงแค่วัสดุฟิล์มบางในยุคแรกๆ เหล่านี้ ชุมชนการวิจัยพลังงานแสงอาทิตย์ยังคงแสวงหาหนทางในการพัฒนาสู่เทคโนโลยีรุ่นต่อไป มีการเสนอแนวคิดยุคที่สามจำนวนมากโดยใช้ฟิสิกส์ของวัสดุใหม่ รวมถึงเซลล์สุริยะ 

“แถบกลาง” อุปกรณ์ที่มีโครงสร้างนาโน และเซลล์แสงอาทิตย์ชนิดพาหะร้อน แม้ว่าจะน่าตื่นเต้นอย่างไม่ต้องสงสัย แต่การปฏิบัติจริงก็ยังไม่ตรงกับการคาดการณ์ในการออกจากสถาปัตยกรรมที่จัดตั้งขึ้นอย่างสุดขั้วเหล่านี้ การวิจัยบางส่วนกลับมุ่งเน้นไปที่การค้นหาวัสดุฟิล์มบางที่ได้รับการปรับปรุงให้ดีขึ้น

แพวัสดุใหม่ๆ ที่มีอยู่ในปัจจุบันอาจหายไป หรือทั้งหมดอาจจางหายไปพร้อมกับความหวังอันยิ่งใหญ่ในอดีตอื่นๆ ในท้ายที่สุดเหตุผลหนึ่งที่จำเป็นต้องมีการปรับปรุงคือ แม้ว่าทั้งแคดเมียมเทลลูไรด์และ CIGS จะมีประสิทธิภาพสูง แต่พวกมันก็อาศัยเทลลูเรียมและอินเดียม ซึ่งเป็นธาตุที่หายากที่สุดสองชนิด

ในเปลือกโลก

ในขณะที่เรา (หวังว่าจะ) มองไปสู่อนาคตอันรุ่งโรจน์ของการผลิตไฟฟ้าจากพลังงานแสงอาทิตย์ระดับเทราวัตต์ ความพร้อมของวัตถุดิบจะเชื่อมโยงกับต้นทุนของอุปกรณ์เชิงพาณิชย์ และด้วยเหตุนี้จึงสำคัญพอๆ กับฟังก์ชันการทำงานของวัสดุ ข้อมูลเชิงลึกนี้กระตุ้นให้เกิดความสนใจ

ในสิ่งที่เรียกว่าวัสดุดูดซับที่อุดมสมบูรณ์ของโลก แต่ความคืบหน้าในการพัฒนาวัสดุดังกล่าวมักเป็นไปอย่างช้าๆ และความสนใจมักจะลดลงเมื่อใดก็ตามที่กระบวนการพัฒนาพบอุปสรรคที่ดูเหมือนจะผ่านไม่ได้ แม้ว่าจะมีการวิจัยเกี่ยวกับวัสดุใหม่ ๆ อยู่ตลอดเวลา

สัญญามุมมองนี้มีการเปลี่ยนแปลงอย่างเด่นชัดในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมาด้วยการกำเนิดของเซลล์แสงอาทิตย์แบบเพอรอฟสไกต์ และโดยเฉพาะอย่างยิ่ง เซลล์ที่มีสารประกอบที่เรียกว่าเมทิลแอมโมเนียมลีดไอโอไดด์ (MAPI) ลูกผสมระหว่างวัสดุอินทรีย์และอนินทรีย์นี้ปรากฏขึ้นเป็นครั้งแรก

จากเซลล์แสงอาทิตย์ที่ไวต่อสีย้อม ซึ่งตัวกลางดูดซับแสงประกอบด้วยอนุภาคนาโนที่เคลือบด้วยสีย้อมที่เป็นสื่อกระแสไฟฟ้า ในขณะที่วัสดุ PV ที่มีศักยภาพใหม่ ๆ ได้ปรากฏขึ้นในช่วงหลายปีที่ผ่านมา MAPI ไม่มีสิ่งใดที่มีผลกระทบต่อแผ่นดินไหว เทคโนโลยีส่วนใหญ่มีระยะเวลาการพัฒนาที่ยาวนาน 

ประสิทธิภาพการแปลงพลังงานจากแสงเป็นพลังงานจะค่อยๆ เพิ่มขึ้นอย่างช้าๆ ในช่วงหลายปี (หรือแม้แต่หลายสิบปี) ของการวิจัย ซึ่งเป็นสิ่งที่สามารถเห็นได้ใน แผนภูมิประสิทธิภาพเซลล์แสงอาทิตย์ที่อัปเดตเป็นประจำของ (ไฟล์ PDF). ตัวอย่างเช่น เซลล์แสงอาทิตย์แบบ CdTe และ CIGS 

ต่างก็ใช้เวลาประมาณ 40 ปีในการแปลงพลังงานให้มีประสิทธิภาพถึง 20% ความตื่นเต้นรอบ ๆ MAPI เกิดจากข้อเท็จจริงที่ว่า MAPI ประสบความสำเร็จเช่นเดียวกันในเวลาประมาณสี่ปี โดยเปลี่ยนจากสิ่งที่ไม่เป็นที่รู้จักโดยทั่วไปไปสู่การแข่งขันกับวัสดุที่มีประสิทธิภาพสูงสุดในชั่วพริบตาเปรียบเทียบ 

ซึ่งทำงานในพื้นที่ที่หลากหลายมาก สิ่งทั่วไปที่รวมโครงการทั้งหมดของเราเป็นหนึ่งเดียวคือ เราใช้วิธีการแก้ปัญหาทางวิทยาศาสตร์ ไม่ว่าเรากำลังทำอะไรอยู่ เราเป็นนักแก้ปัญหา และทักษะของเราคือทักษะที่เราได้เรียนรู้ในฐานะนักฟิสิกส์: แนวทางที่เป็นระบบ แบ่งปัญหาใหญ่ออกเป็นส่วนย่อยๆ

และแก้ปัญหาทีละปัญหา เครื่องมือที่เราใช้ ได้แก่ สถิติ การเขียนโปรแกรม และการคิดตามแบบจำลอง ซึ่งทั้งหมดนี้นักฟิสิกส์ได้รับการฝึกฝนมาเป็นอย่างดีความสำเร็จของบริษัทของฉันในช่วง 13 ปีที่ผ่านมาเป็นผลมาจากการผสมผสานกันระหว่างความอยากรู้อยากเห็น ความบังเอิญ โชค และความยืดหยุ่น 

credit: worldofwarcraftblogs.com Dialogues2004.com KilledTheJoneses.com 1000hillscc.com trtwitter.com bajoecolodge.com SnebLoggers.com withoutprescription-cialis-generic.com DailyComfortChallenge.com umweltakademie-blog.com combloglovin.com